Metoda georadarowa bazuje na wykorzystaniu urządzenia pomiarowego zwanego radarem, którego nazwa wywodzi się od angielskich słów "RAdio Detection And Ranging". Urządzenia radarowe umożliwiają wykrywanie obiektów przy użyciu fal elektro-magnetycznych. Zasada działania radaru polega na emisji przez antenę nadawczą fal, które po odbiciu od ciała zaburzającego powracają do anteny odbiorczej i są rejestrowane przez aparaturę.

Szczególnym przypadkiem jest zastosowanie techniki radarowej w budownictwie i geofizyce. W pomiarach prowadzonych tą metodą  stosuje się urządzenia o zmodyfikowanej konstrukcji zwane georadarami. Ich angielska nazwa to GPR - Ground Penetrating Radar lub Ground Probing Radar. Metoda georadarowa jest nieniszczącą metodą badawczą (NDT, non - destructive testing), której podstawą jest emisja fal elektromagnetycznych o częstotli-wości z zakresu od 10,0 MHz do 2,0 GHz w głąb środowiska materialnego i rejestracja sygnałów odbitych na granicy tworzących go ośrodków charakteryzujących się zróżnicowanymi parametrami elektrycznymi, dzięki czemu możliwe jest badanie warstw przypowierzchniowych gruntu lub konstrukcji. Źródła literaturowe podają też inne przedziały częstotliwości fal charakteryzujące tą metodę. Obecnie na rynku dostępne są systemy emitujące impulsy o częstotliwości środkowej do 6,0 GHz.

Metoda georadarowa pozwala na badanie każdego ośrodka w którym możliwa jest propagacja fal elektromagnetycznych, między innymi gruntu, skał, lodu, materiałów budowlanych takich jak cegła, beton, mieszanki asfaltowe czy drewno. Obecnie jest szeroko wykorzystywana w inżynierii lądowej, a do najważniejszych jej zastosowań zaliczyć należy wykrywanie uszkodzeń oraz badanie poprawności wykonania oraz stanu technicznego obiektów budowlanych i elementów konstrukcyjnych takich jak:

• obiekty inżynierskie; mosty, wiadukty, tunele, przepusty i inne,
• drogi, autostrady, lotniska ,
• nasypy kolejowe,
• budynki murowane oraz o konstrukcji żelbetowej - w tym z prefabrykatów , konstrukcje drewniane ,
• konstrukcje hydrotechniczne; groble, tamy, wały przeciwpowodziowe ,
• infrastruktura i instalacje przemysłowe,
• infrastruktura podziemna (uzbrojenie terenu).

Metoda georadarowa znajduje również szereg zastosowań poza inżynierią lądową. Jest ona z powodzeniem wykorzystywana w geologii i geodezji, górnictwie, badaniach archeologicznych, badaniach budynków historycznych, hydrologii, badaniach dna zbiorników wodnych , badaniach lodowców, wojskowości, kryminalistyce,wykrywaniu skażenia gleby .

Ze względu na ogromną liczbę zastosowań pomiary wykonywane przy pomocy metody georadarowej różnią się między sobą metodyką i sposobem interpretacji wyników. Różnice wynikają ze specyfiki badanych obiektów, wielkości tłumienia fal w różnych ośrodkach oraz innej natury zakłóceń sygnału rejestrowanego. Do zalet metody georadarowej zaliczyć należy przede wszystkim jej nieniszczący charakter, możliwość wstępnej oceny obiektu już w trakcie wykonywania badania oraz szybkość pomiaru. Istotna jest również możliwość uzyskania wysokiej rozdzielczości obrazu przy ograniczonej głębokości penetracji lub znacznej głębokości pomiaru kosztem ograniczonej rozdzielczości. Poprawę tych parametrów można uzyskać poprzez zastosowanie anten dwu- lub trój-częstotliwościowych.

Na podstawie zarejestrowanych danych pomiarowych tworzony jest operat zawierający opis, metodykę pomiaru, uzyskane profile georadarowe oraz interpretację otrzymanych wyników. Rejestrowane dane mogą mieć dowiązane współrzędne geodezyjne, co umożliwia ich naniesienie na mapę lub plan sytuacyjny.

Schemat pracy urządzenia georadarowego.